اثربخشی آموزش مهارت های ادراکی– حرکتی بر کاهش نشانه های اختلال یادگیری ریاضی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت­های ادراکی– حرکتی بر کاهش نشانه­های اختلال یادگیری ریاضی بوده است. روش پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش­آزمون- پس­آزمون با  گروه گواه و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم ابتدایی دارای اختلال یادگیری ریاضی شهر تهران بود. از این جامعه آماری 30 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 18 جلسه طی دو ماه تحت آموزش مهارت­های ادراکی- حرکتی قرار گرفتند، سپس پس­آزمون روی دو گروه اجرا شد. ابزار مورد استفاده در پژوهش، آزمون اختلال ریاضی ملک پور (1387) بود. تحلیل یافته­ها با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس صورت گرفت. نتایج نشان داد که آموزش مهارت­های ادراکی- حرکتی تأثیر مثبت و معناداری بر کاهش نشانه­های اختلال یادگیری ریاضی دارد.